(ur. 4 września 1809 r. w Krzemieńcu, zm. 3 kwietnia 1849 r. w Paryżu).
Był jednym z najważniejszych poetów okresu romantyzmu. Określany jest mianem Wieszcza Narodowego (obok Adama Mickiewicza i Krasickiego).
Wybrane dzieła:
Wiersze: Grób Agamemnona (1839), Hymn (Bogarodzico, Dziewico!) (1830), Hymn (Smutno mi, Boże!) (1836), Oda do wolności (1830), Testament mój (1839–1840)
Poematy: Anhelli (1838), Beniowski. Poema (1841–1846), Genezis z Ducha (1844), Król-Duch (1845–1849)
Dramaty: Balladyna (1834), Fantazy (1844), Horsztyński (1835), Kordian. Część pierwsza trylogii. Spisek koronacyjny (1833), Ksiądz Marek (1843)
"Balladyna" - lektura szkolna.
Dramat w pięciu
aktach, napisanej przez J. Słowackiego w Genewie w 1834 roku, a wydanej
w Paryżu w roku 1839. Wykonana na scenie po raz pierwszy
w 1862. „Balladyna” to również imię głównej
bohaterki utworu. Jest to opowieść o żądzy władzy i o dorastaniu do
roli zbrodniarza. Nie przypadkiem też imię głównej bohaterki nawiązuje do ballady, w której zazwyczaj pojawiają się
motywy fantastyczne i elementy wierzeń ludowych.
 |
| https://pl.wikipedia.org/wiki/Balladyna#/media/Plik:Juliusz_Słowacki_Balladyna_rękopis.jpg |
Tekst "Balladyny" online:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz