Składają się często z nieprawdopodobnych albo nierealnych motywów.
Nazwa wywodzi się z terminologii średniowiecznej i
przyjęła się w językach zachodnich.
W uroczystości świętych należało podczas
liturgii czytać (łac. legendae erant) opowieści o ich życiu i cudach W XII wieku, w źródłach francuskich, słowo legenda
oznaczało dzieła hagiograficzne; już w
późnym średniowieczu zaczęto je stosować także do opowieści o bohaterach
historycznych.
W XIX wieku badacze zaczęli terminem legenda określać
gatunek literacki.
We współczesnym piśmiennictwie legenda bywa mylona
z mitem, baśnią i bają ponieważ niektórzy autorzy używają tych terminów zamiennie.
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/c6/Wanda.jpg |
Wanda, córka Krakusa, rzuca się w nurty Wisły – ilustracja Maksymiliana Piotrowskiego. „Dzieje Polski”, wydanie z 1909 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz